Na een avond en nacht met flinke onweersbuien en daaropvolgend een regendag in begin mei werd het toch weer droog. Tijd voor een avondwandeling in het Prattenburgse bos. Het voorjaarsgroen van de struiken en bomen was weelderig en de vogels zongen hun hoogste lied. Er was echter geen pluisje meer te zien. Pluisje? Jawel, de prachtige pluisjes van de uitgebloeide paardenbloemen waren allemaal weggeregend. En net nu ik weer opnieuw een beetje verliefd op de paardenbloemen was geworden. Die hele gewone bloemen die we zolang als onkruid zagen en liever niet in onze bloementuinen of weilanden. Er was een tijd dat in het voorjaar de bermen en de weilanden geel waren van de paardenbloemen en dan is het wel duidelijk dat deze planten tot de meest algemene van onze flora behoren. Denk niet ‘een paardenbloem is maar een paardenbloem’, niets is minder waar. In Nederland komen honderden soorten voor. Een bloeiend weiland kan al meer dan 60 soorten bevatten, een gewone tuin al meer dan 25 soorten.

Als je de paardenbloemen goed bekijkt zie je pas hoe mooi ze zijn, in het Engels: dendelions, tanden van de leeuw. De gele blaadjes staan fier te stralen en dan ontstaat na de bloei de prachtige ronde bol met de vele zaadjes. Die pluizenbollen staan er altijd zo uitnodigend bij om te plukken en de zaadjes weg te blazen: dat doet ieder kind toch? Of een kind, volwassene of de wind dat nou doet maakt niet uit. De zaadjes vinden vruchtbare grond om later uit te groeien tot alweer zo’n mooie paardenbloem.

Bij ons in Veenendaal staan ze soms in het gemeentegroen. Helaas, zodra ze hun kopjes boven het gras uitsteken wordt er weer gemaaid. Ze krijgen bijna geen kans om tot bloei te komen. Ik zie wel een strategie: de steeltjes worden steeds korter om zo toch uit te groeien tot zo’n prachtige pluizenbolletje.

Naar aanleiding van mijn pluisloze wandeling heb ik heb wat weetjes over de paardenbloem opgezocht:

De paardenbloem is een heel nuttige plant. Hij is eetbaar, wordt verwerkt in medicijnen en kan als grondstof dienen. In de tuin zorgen ze voor ongelooflijk veel leven. In het voorjaar geven ze een stuifmeel- en nectarfeest voor heel wat insecten. Verschillende dagvlinders, honingbijen en wilde solitaire bijen komen op bezoek. En ook zweefvliegen, lieveheersbeestjes, kevers en wantsen zijn dol op de paardenbloemen. Tijd dus om de paardenbloem te omarmen in de tuin!

Over de symbolische betekenis van de paardenbloem las ik het volgende: “De paardenbloem geeft je energie. Je wensen en je gebeden zijn verhoord. Je zult volhouden. Dit krachtige kruid helpt je uit deze situatie te komen door een beroep te doen op je sterke eigenschappen, vastberadenheid en aanpassingsvermogen.

Deze bloem moedigt aan om sterk en flexibel te zijn. De paardenbloem blijft ook altijd opkomen. Ook al wordt hij gemaaid, hij vindt altijd een manier om te overleven. Pas je aan bij wat je kunt en ook jij kan blijven groeien en reiken naar het licht.”

Tenslotte:

Op mijn avondwandeling zag ik als gevolg van de hevige regen geen enkel zaadje meer op de stengels en ik vroeg me af of ze nog wel vruchtbare grond zouden vinden. Overigens zag ik wel een mooie stervorm van de verwaaide pluizenbol te voorschijn komen (foto: Wietse de Vries). En zo wandelend en mijmerend wordt de paardenbloem symbool voor het leven. Vanuit vruchtbare aarde gaan groeien en tot bloei komen. En als de bloei teneinde komt is daar het zaad in de prachtige, doorzichtige pluizenbol en wat zich weer verspreid. En the circle of life begint opnieuw.

Ik wens je op jouw wandeling dat je met een vernieuwde blik naar de paardenbloem kijkt en hem daar waar hij groeien wil koestert. Dat je hem opnieuw echt gaat zien.

Zien zoals de zon schittert

Zien zoals een bloem zich opent

Zien, kon ik toch zien

Zoals de wind fluistert in de avond: luister!

Ontwaken en waarheid is zien

Veel te laat kreeg ik je lief

Schoonste oud en toch zo nieuw

Veel te laat ontdekte ik zien                   (Henk Harmsen, X43)

Marieke de Vries