Als alles anders was geweest… Dan waren we vanavond in ons witte kerkje samengekomen. En dan zou zeker het volgende avondlied hebben geklonken, want het is één van mijn favoriete liederen, vooral vanwege de mooie melodie. https://www.youtube.com/watch?v=G3lsTW3REZo De dag door uwe gunst ontvangen, is weer voorbij, de nacht genaakt; en dankbaar klinken onze zangen tot u, die ’t licht en ’t duister maakt. (Nieuw Liedboek lied 248)

Ik zou ook het volgende verhaal hebben verteld: ’s Avonds gingen Jezus en de twaalf leerlingen samen eten. Onder het eten zei Jezus: “Luister goed naar mijn woorden: Eén van jullie zal mij uitleveren.” De leerlingen werden heel verdrietig en ze vroegen allemaal aan Jezus: “Ben ik het? Nee toch!” Tijdens het eten nam Jezus een brood. Hij dankte God, brak het brood in stukken en deelde het uit. Hij zei: “Kijk, dit is mijn lichaam. Eet ervan.” Daarna nam hij een beker wijn. Hij dankte God en liet de beker rondgaan. Hij zei: “Drink allemaal uit deze beker. Want dit is mijn bloed.”

Jezus probeert de leerlingen er op voor te bereiden dat ze binnenkort niet meer samen zullen zijn. Jezus brengt de leerlingen slecht nieuws. Ze reageren met ongeloof en ontkenning. Eigenlijk zien we dat in deze tijd ook gebeuren. Slecht nieuws is niet fijn om te horen en boodschappers van slecht nieuws worden in eerste instantie vaak niet geloofd.

Wat veel minder aandacht en navolging heeft gekregen, is dat Jezus in het bijbelboek Johannes direct daarna zegt: “Ik geef jullie een nieuwe regel: Houd van elkaar. Jullie moeten net zo van elkaar houden als ik van jullie gehouden heb. Dan zal iedereen kunnen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.” (Uit de Bijbel in gewone taal Joh 13:34).

Dat is best een lastige regel. Houden van gaat meestal makkelijk bij onze dierbaren, maar wordt veel lastiger als het gaat om mensen die we niet kennen of die heel anders zijn dan wij zelf. Die regel is best een pittige opgave, misschien dat die aanvulling van Johannes daarom een beetje ‘vergeten’ is. Maar het is wel een mooie opgave. Een gedicht van Toon Hermans:

GELIJK

Ik wil de mensen wat vertellen van zomaar wat

van geluk en ongeluk dat ik afwisselend heb gehad

misschien dat zij zichzelf daarin herkennen nu en dan

in het blije of het boze of in het broze ‘houwen van’,

want hoezeer wij mensen onderling verschillen

de vorm van hoofd en handen, benen, buik en billen

of we clever zijn of dom, of arm, of rijk

in de dingen waar ’t om gaat zijn we gelijk.

Zij zullen andere ogen hebben dan de mijne

’n ander huis misschien en andere gordijnen

ze eten ander brood, ze drinken andere drankjes

er staan ook andere boeken op hun boekenplankjes.

Ze hebben andere stoelen, tafels, andere bedjes

andere spelletjes en ruzietjes of pretjes

of ze luisteren naar andere orkesjes

en ze doen wat minder suiker op de besjes.

Of zij houden zoveel meer dan ik van water

hebben bovendien ook meer dan ik een kater

kijken tien maal meer dan ik op hun horlosies

of beteugelen veel strenger hun emosies.

Hebben met de paas meer eitjes in hun doppen

laten sinnieklaas waarschijnlijk langer kloppen

hebben overal gereserveerde plaatsen

houden meer dan ik van de winter en van schaatsen,

zijn luidruchtiger of ook misschien heel stilletjes.

Zo zijn er honderdduizenden van die verschilletjes

maar of je clever bent of dom of arm of rijk

in de dingen waar ’t om gaat zijn we gelijk.

Voor het coronavirus zijn we ook allemaal gelijk, het virus maakt geen onderscheid. Ieder mens loopt momenteel risico om besmet te raken. Denken dat het jou niet overkomt, om welke reden dan ook, is hoogmoed. Dus blijf voorzichtig.

Dat we vanavond niet bij elkaar zijn betekent niet dat we elkaar vergeten zijn, maar dat we zoveel om elkaar geven dat we dit jaar de gezamenlijke maaltijd overslaan. En hoe we dat ervaren zal voor ieder mens verschillend zijn, want we gaan allemaal op onze eigen manier met teleurstellingen om. En het ene verdriet of de ene teleurstelling is niet belangrijker of minder belangrijk dan een andere. Huilen is toegestaan. We hebben allemaal recht op een beetje ‘zelfsneuiigheid’, zoals Daniel Lohues het noemt in het volgende lied: https://www.youtube.com/watch?v=yl4oNF41MhI

Elk mens die hef zich een kruus te dragen. Op zich bennen die kruuzen precies eben groot ‘t verschil is; de iene hef der iene van piepschoem En de ander die hef ‘m van lood

Vanwege het coronavirus is de viering van vanavond geannuleerd, maar gelukkig is niet alles geannuleerd. Een mooie tekst die ik tegenkwam op Facebook:

De zon is niet geannuleerd

Een kopje thee is niet geannuleerd

Creativiteit is niet geannuleerd

Muziek is niet geannuleerd

Humor is niet geannuleerd

Hoop is niet geannuleerd

Lieve mensen, we houden afstand, maar in ons hart zijn we verbonden. Ik steek vanavond een kaarsje aan. Een kaarsje van liefde en verbondenheid. Doen jullie mee? Pas goed op jezelf en pas goed op elkaar.

Hartegroet, Esseldien Wennink (voorganger Vrijzinnigen Lunteren)