Berichten door Johan Timmers

Een aantal hartenkreten in deze ontwrichtende tijd die mij raakten. De eerste van Frits Spits, de man van o.a. “De Taalstaat”. Hij houdt een vurig pleidooi tegen het gebruiken van taal als wapen. Zowel in het publieke als in het persoonlijke domein. Hij droomt van de schoonheid van taal als tegenwicht tegen oorlogsretoriek en vijandigheid.…

Column van Harry Rijken Terwijl ik deze column schrijf zijn net de gigantische bunkerbommen op de Iraanse nucleaire faciliteiten gegooid, is een deel van Den Haag en omstreken platgelegd voor de NAVO-top en hebben Trump en Rutte de Europese defensieuitgaven opgestuwd naar 5%. Ik denk veel in beelden en kleuren en bij al deze zaken…

Een jaar geleden schreef ik een column over engelen die wel of niet bestaan. Aanleiding was de galgwegkanker waar mijn zus aan leed en waar zij ons toen deelgenoot van maakte. Eind april, zo’n jaar later dus, is zij overleden. “Overleden” is de verleden tijd van ‘overlijden’. Mijn zus Will is over het lijden heengegaan…

In de afgelopen maand werd ik diverse keren geraakt door portretten. Het begon in de week van de dodenherdenking en bevrijding. Er werden in die week zeven portretten van overlevenden getoond op de TV. Interviews van enkele minuten waarbij er teruggeblikt werd op de situatie van de zeven, toen nog heel jonge mensen in de…

Jaarlijks is april de maand van de filosofie. Dit jaar met het thema “mij een zorg”. Denkers en schrijvers kwamen aan het woord. Wat een cadeautje toch hoe mensen glashelder woorden vinden voor wat ons allen beweegt. Ja die woorden. De grappigste taalfout van 2024 kwam langs. Een plakkaat op een afvalcontainer: “Geen afval in…

Column van Harry Rijken Zo tegen Pasen kun je er niet omheen. Zeg je Pasen dan zeg je ook Stabat Mater. Persoonlijk heb ik ook meer met de Stabat Mater dan met Pasen. Het idee dat Jezus Christus met zijn kruisiging al onze zonden op zich genomen heeft (en drie dagen later ook nog weer…

Onvoorstelbaar de kracht van de natuur. Sta je met een beetje wind aan het strand, komen de golven met een kracht op je af, krullen om en even later stroomt het zeewater weer rustig terug naar zee. Aan een rotskust voelt die natuurkracht nog extra, als de golven stuk slaan op de rosten. De kracht…

Bericht aan de reizigers   Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen, dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen.   Zit rustig en geduldig naast het open raam: gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam.   Zoek in ’t verleden weer uw frisse kinderogen, kijk nonchalant en scherp, droomrig en…

“De mens is de vreemdste van alle dieren. Hij is de enige die sneller gaat lopen als hij de weg kwijt is” las ‘k onlangs. Gaandeweg ontdekken we onze vindplaatsen. Waar we waren, waar we staan, waar we heen gaan. Ik moest denken aan het kinderlied met bijbehorend spel “k moest dwalen…”. Langs bergen en…

Column van Harry Rijken ’Alles van waarde is weerloos’ dichtte Lucebert in 1974. Begin 2025 wil ik dat eens omdraaien: ’weerloos is van waarde‘ en dan ben ik in goed gezelschap van Henriette Roland Holst, die dichtte ’De zachte krachten zullen zeker winnen‘. En dat schreef zij in 1918, tegen het einde van de Eerste…