Soms gebeuren er dingen in je leven die hele leuke gevolgen kunnen hebben.

Zo ben ik 3 jaar geleden gevraagd lid van de Raad van Toezicht van Abri voor Dieren te worden. Het is een organisatie die geld mag doneren aan instanties, die voor dieren zorgen die in nood zijn. In binnen en buitenland. Het moet alleen wel op (bijna) vrijwillige basis worden gerund. Een dierentuin zal geen aanvraag kunnen doen, ze zijn commercieel en verdienen over het algemeen zelf genoeg.

Hoe ik hier zo in verzeild ben geraakt? Een vriendin van mij, Karin, had een oom en een tante, dhr. en mw. Paap. Hun huwelijk was kinderloos gebleven en omdat ze welgesteld waren en iets goeds voor dieren wilden doen, hebben ze de stichting Abri voor Dieren opgericht. Na hun overlijden is de erfenis naar deze stichting gegaan en mogen wij het geld in 20 jaar tijd uitgeven.

Abri bestaat uit 7 personen, drie mannen in het bestuur en een secretaresse. Drie vrouwen in de Raad van Toezicht brengen de man/vrouw verhouding in evenwicht. Karin had me al een aantal keren gevraagd voor deze functie, maar ik had het in eerste instantie te druk. Uiteindelijk heb ik, tot mijn genoegen, toch ja gezegd.

We zijn een leuke, gezellige club mensen bij elkaar, allemaal met hart voor dieren.

Er komen heel veel aanvragen binnen uit binnen- en buitenland. Het bestuur bekijkt en controleert elke aanvraag, voor ze beslissen of ze wel of niet doneren.

De Raad van Toezicht beslist mee bij hoge bedragen.

Abri heeft duidelijke regels. Zo willen we niet dat dieren uit het buitenland hier naartoe worden gehaald. We doneren wel, bijvoorbeeld voor voedsel of medische hulp, maar dan in het land zelf. Hier moet je bijvoorbeeld denken aan honden die uit de broodfok komen.

Af en toe doneren we aan iets heel bijzonders. In de Gaza strook was een dierentuin waar 43 wilde dieren verbleven, waaronder 5 leeuwen, een wolf en apen. De dieren leefden daar onder erbarmelijke omstandigheden. De eigenaar had aangegeven niet langer voor ze te kunnen zorgen. In samenwerking met andere organisaties heeft Abri een grote donatie gedaan om de dieren daar weg te halen. En dat is gelukt! Dat wij de mogelijkheid hebben om in noodgevallen mee te kunnen helpen, is natuurlijk uitzonderlijk en zeer fijn om te doen.

Soms worden we uitgenodigd door een stichting om voorlichting te krijgen over het werk wat ze doen. Zo hadden we vorig jaar bij Burgers Zoo een ontvangst met twee lezingen van Stichting Leo. Het ging over onderzoek naar leeuwen in Afrika en tijgers in India. Heel interessant, ook omdat je de verschillen in omgang hoort van de plaatselijke bevolking.

In India kunnen mens en dier naast elkaar leven, terwijl de dieren in Afrika regelmatig worden vermoord. Na de lezing mochten we kijken bij de leeuwen, die net op dat moment werden gevoerd. Dit zijn dagen waarop ik mijzelf gelukkig prijs.

Natuurlijk schrijf ik deze column niet voor niets. Want, kent of heeft u een dierenorganisatie, groot of klein, die geld nodig heeft? Kijkt u eens op de site van Abri voor Dieren.

Wie weet wat we voor u kunnen doen.

Klaske