Bestuurslid zijn van een vereniging levert je als beloning de kritiek van de leden. Je kunt het immers nooit iedereen naar de zin maken!

Zo leek ongeveer de teneur te worden van de opening van de jaarlijkse vergadering van Vrijzinnigen Nederland. Gelukkig bleef het daar niet bij, want een positieve kant is er zeker!

Heel veel vrijzinnige verenigingen, in ons jargon “afdelingen”, kampen met een fors tekort aan bestuursleden. Ook Vrijzinnig Lunteren is bekend met het probleem. En de redenen kennen we wel:

• het kost je (veel) tijd;
• je bent niet zo’n bestuurder;
• het is vast saai, al die vergaderingen;
• je zit er minstens voor vier jaar aan vast;
• anderen zijn veel meer geschikt dan jij.

En zo zijn er vast nog meer redenen. Nee, dan de partij die bij de laatste verkiezingen het grootste aantal zetels in de 2e kamer kreeg: een vereniging met 1 lid en 1 bestuurslid, die dezelfde persoon zijn. Kijk, dat is lekker overzichtelijk en levert als beloning geen kritiek van de leden, immers je bent het al snel met jezelf eens. Gelukkig kijkt de rest van Nederland heel kritisch mee en verdedigen we met elkaar de democratie.

Terug naar onze mooie vereniging waar we op de laatste Algemene Vergadering (ALV) open met elkaar gesproken hebben over wat ons bezig houdt en waar we ons zo bij betrokken voelen. Waar de zorg, over de menskracht die we nodig hebben, verwoord en door iedereen wordt gevoeld. En dan merk je dat het ons om meer gaat dan een besluit of een afspraak of consensus over zaken. Vrijzinnig Lunteren is er om met elkaar te delen wat ons bezig houdt. De drie grote vragen in ons leven: Waar kom ik vandaan? Waar ga ik naar toe? En wat doe ik tussen die twee momenten in met mijn leven? Daar gaat het om, ook als we ‘zakelijke’ punten bespreken. Dat proefde ik tijdens die ALV. En dat merk je als je lid bent van de Stuurgroep of de PR-groep, de activiteitengroep, de Omzien-naar-elkaar groep en welke groepen we allemaal nog meer hebben. Kortom, dat merk je als je lid bent van Vrijzinnig Lunteren. Dan merk je ineens een heel andere beloning voor het (vele) werk dat je doet als bestuurslid of werkgroeplid, en als lid van Vrijzinnig Lunteren. Gewoon goede gesprekken met elkaar.

In de Stuurgroep beginnen we steevast met te vragen hoe het met ‘ons’ gaat en ontstaan er geweldige gesprekken die inspireren. Dat krijg je gewoon cadeau als je lid bent van een vereniging zoals Vrijzinnig Lunteren. En dat is de drijfveer voor wat ik doe in onze vereniging.

Besturen? Het blijken dan echt beste uren te zijn.

Gert van Dalen

P.S.: Wat een eenzaamheid als je enig lid én bestuurslid bent van een vereniging!