Het Licht komt er weer aan

Het is advent. Als oud-gymnasiast weet ik nog dat ‘advenire’ zoiets betekent als ‘eraan komen’. We leven in de donkere dagen voor kerst en deze column verschijnt als het goed is precies op 21 december, de kortste dag. Ik ben altijd weer blij als de zon weer onze kant op komt, de dagen langer worden en er meer licht komt in de duisternis.

Dat ‘meer licht’ bedoel ik – misschien nu nog meer dan voorgaande jaren – letterlijk en figuurlijk. Ik heb al eerder geschreven over de diverse crises; daar hebben ze ondertussen ook al een nieuw woord voor las ik vanmorgen in de krant: “polycrisis”. Lijkt me geen goed teken trouwens, als er ook al een woord voor is … Ook de groeiende tweedeling in de maatschappij is iets wat zorgen baart en een puzzel is hoe je ertoe te verhouden.

Wat is het mooi dat we ons al bijna 2000 jaar mogen verheugen over het over het grote Licht dat voor ons op aarde gekomen is. Dat we dat ieder jaar opnieuw mogen verwachten en vieren met kerst. Het Licht wordt ons (ieder jaar opnieuw!) aangereikt. Het ‘enige’ wat we hoeven te doen is ons ervoor openstellen. Dat is vaak al lastig genoeg.

Gelukkig zijn er plekjes als het Witte Kerkje waar je even de rust kunt vinden om de beslommeringen van alledag los te laten. Waar op verschillende manieren je geest geïnspireerd en je hart geraakt kan worden. Hoe mooi zou de wereld kunnen zijn als iedereen zo’n plek had en zich door het Licht zou willen laten raken …

Ik wens dat iedereen zich open weet te stellen voor het Licht en dat mee kan nemen in 2023!

Harry Rijken