Vrijzinnig geloven is een vragende manier van geloven
Columns
Hoe kom je van angsten af?
Het leven begint op het moment dat je je niets meer aantrekt van wat andere mensen van je vinden. Het zijn niet mijn woorden, maar die van de bekende Godfried Bomans. Een oneliner met wijsheid, want tussen de zinnen door lees ik ook iets. Namelijk, dat ieder mens op een ander moment in zijn of haar leven begint met léven.
Maar iedereen is toch gevoelig voor de mening van een ander? Toen ik voor het eerst de kansel op mocht was het ergens rond het jaar 2008. Ik was 24 jaar oud. Iedere keer dat ik in de weken voorafgaand aan deze eerste kerkdienst dacht, brak het angstzweet me uit: wie ben ik om deze mensen iets te vertellen? Wat ga ik in hemelsnaam vertellen? Zal ik kritiek krijgen na afloop?
Je weet niet wat je hoort
De keren daarna dat ik voor groepen mocht staan waren niet veel beter. Vaak at ik slecht en droomde ik in de dagen voorafgaand aan zo’n praatje of preek dat ik mijn papieren was vergeten. Met stevige trek na afloop ging ik niet zelden langs de Macdonalds om mijn maag gretig te vullen na uren van leegte. Toch is dat anno 2023 niet meer het geval.
Wat is er veranderd? De constatering dat je niet weet wat je hoort. Verbaal of non-verbaal. Er kan zoveel aan de hand zijn, dat je dat maar beter niet zelf al in je hoofd kunt gaan invullen. Een man in tranen? Misschien geraakt door een lied? Misschien heel verdrietig om jouw woorden? Twee vrouwen die elkaar iets in het oor fluisteren en daarna lachen? Misschien heb je iets heel doms gezegd. Of het ging nog even over een grappig moment dat zich die week ervoor had voorgedaan.
Loslaten en blijven ademen
Je wéét niet wat je hoort, of ziet. Wat een ander denkt of voelt. Hoe een ander in zijn of haar vel zit, wat hij of zij heeft meegemaakt. Dus is er maar één verstandige keuze: loslaten. Ik denk dat de angst om voor groepen mensen te spreken daarin zit; de angst niet begrepen te worden, een slecht verhaal te hebben, over woorden te struikelen. Dat zien we dan wel weer. Voor dat moment is loslaten, niets aantrekken van wat anderen vinden, de enige weg.
Het helpt mij te blijven ademen (belangrijker cliché dan we soms denken) en vooral te genieten van al het moois dat we in deze wereld mogen doen. Het leven begint op het moment dat je je niets meer aantrekt van wat anderen van je vinden. Je weet niet wat je hoort, dus beter in vertrouwen met het hart op de goede plaats de wereld mooier maken. Dan gebeuren er misschien dingen die bewaard worden op plekken waar mot en roest ze niet kunnen aantasten.