Berichten door Johan Timmers

De zomerwei des morgens vroeg. En op een zuchtje dat hem droeg Vliegt een geel vlindertje voorbij.   Heer, had het hierbij maar gelaten.   Vasalis (1909-1998)     Als het daarbij was gebleven, wat hadden we hier dan nog te doen?   De bioloog Willem Beekman onderzocht de cocon van een rups. Wat bleek?…

Onlangs was ik bij een lezing van Marli Huijer, emeritus hoogleraar publieksfilosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Het ging over haar boek ‘De toekomst van het sterven’, een best wel toepasselijk onderwerp lijkt me, in deze tijd van pasen, om eens wat verder over door te denken. Wat mij vooral aansprak in haar verhaal is…

Onlangs was het Diner Pensant in ons Witte Kerkje. Wij waren de laatste in de rij van soortgelijke diners door Nederland. Deze keer met het thema Verbondenheid onder druk. Drie sprekers van formaat verzorgden de opzet: Laurens ten Kate, Manuela Kalsky, Rachelle van Andel met hun eigen moderator Madeleine en de geweldige musici Jan Marten…

Onder de douche ben ik altijd geniaal. Mijn gedachten zijn geordend en baanbrekend. Ik moet ze allemaal op papier uitwerken en ermee aan de slag. Dit fenomeen schijnt te komen doordat er zuurstof vrijkomt bij het uiteenspattende water op de badkamervloer, wat je hersenen optimaal benutten. Een andere oorzaak voor deze hogere sferen is dat…

Terwijl ik deze column schrijf is het precies een week geleden dat Zuidoost-Turkije en Noord-Syrië getroffen zijn door een vreselijke aardbeving. Afgelopen dagen wordt het aantal doden en gewonden steeds met tienduizenden per dag omhoog bijgesteld. Waarom gebeuren dit soort natuurrampen? Hoe vreselijk moet het zijn voor de mensen in Aleppo en omgeving die al…

Het leven begint op het moment dat je je niets meer aantrekt van wat andere mensen van je vinden. Het zijn niet mijn woorden, maar die van de bekende Godfried Bomans. Een oneliner met wijsheid, want tussen de zinnen door lees ik ook iets. Namelijk, dat ieder mens op een ander moment in zijn of…

“Opa, zullen we een spelletje spelen?” is een standaardvraag als onze kleinzoon van 9 komt logeren. Monopoly, Keezen, Duel, Carcassonne, Wie is het?. De keuze is reuze en gelukkig heeft hij een opa en oma die graag zo’n spel spelen. Ganzenbord is nooit een favoriet geweest, misschien omdat ik het zelf niet een erg leuk…

Het Licht komt er weer aan Het is advent. Als oud-gymnasiast weet ik nog dat ‘advenire’ zoiets betekent als ‘eraan komen’. We leven in de donkere dagen voor kerst en deze column verschijnt als het goed is precies op 21 december, de kortste dag. Ik ben altijd weer blij als de zon weer onze kant…

Wittgenstein, Szymborska, Havel: allemaal kwamen ze langs afgelopen november. Om te onderstrepen wat we weten, vermoeden, hopen, bevroeden. Terugblikkend in de tijd benadrukte Bert Keizer begin van de maand: als je wilt weten wie je bent moet je weten waar je vandaan komt. Hij nam ons mee in de grote verworvenheden van baanbrekende onderzoekers. Om…