Berichten door Johan Timmers
Voorbij alle grenzen
Wat te zeggen in deze tijd waar woorden tekort schieten? Laten we heel klein beginnen. Bij het viooltje op de aankondiging voor de Vrijzinnige Vesper voor Vrede afgelopen 11 maart in de Arboretumkerk in Wageningen. Zo kwetsbaar in zijn stralende pracht. In zijn tweekleurigheid met de nu zo rauwe context. Vanuit dat hele kleine stukje…
Lees meerLeven zonder angst
Ken je de serie ‘After Life’ op Netflix? Het derde seizoen is net uit, dus wij besloten maar eens te gaan kijken. Het gaat over een man die zijn vrouw is verloren aan kanker. Hij is in rouw, dus schopt tegen alles en iedereen aan – kiest volledig voor zichzelf en overweegt zelfmoord te plegen.…
Lees meerAbri voor Dieren
Soms gebeuren er dingen in je leven die hele leuke gevolgen kunnen hebben. Zo ben ik 3 jaar geleden gevraagd lid van de Raad van Toezicht van Abri voor Dieren te worden. Het is een organisatie die geld mag doneren aan instanties, die voor dieren zorgen die in nood zijn. In binnen en buitenland. Het…
Lees meerVrede en Vrijheid
Kort geleden waren we met goede vrienden een lang weekend in de buurt van Schoorl. De dagen voordat storm ‘Corrie’ ons weer naar Lunteren blies, stormde het zonnestralen. Onze bleke winterbekkies kregen zelfs een licht wintersporttintje. Op het strand een ontmoeting met een zeehondje. Fietsen en wandelen in een prachtig duingebied. Wat wonen we in…
Lees meerVrij en zinnig …
In deze nog donkere dagen, waarin het ‘binnen’ aangenamer en veiliger is dan ‘buiten’, denk ik meer dan ooit terug aan hoe het vele jaren geweest is en hoe we er nu voor staan. Dat wordt nog versterkt doordat ik nu in een fase ben om oude zaken af te sluiten en nieuwe avonturen op…
Lees meerVan alle getijden
Dichtbij nog de kerstviering met Ivo’s inspirerende bemoediging. De vijfendertigste vredemeditatie. Met miljoenen mensen verbonden vanuit ons Witte Kerkje. De zoom-nieuwjaarsbijeenkomst met de openhartige uitwisselingen. En de winterwandeling vanuit “Ede viert kerst”. Jaap Marinus, die kans zag ons kerkje erbij te betrekken, schreef er al over in de vorige column. Bijzonder zoveel wandelaars bij het…
Lees meerWe wandelen, de lente tegemoet!
“Moeten we het door laten gaan of zullen we het afblazen?” Het is 10 december en ik zit in een Zoomvergadering. Met mensen die ik allemaal niet ken. We willen graag samenwerken om een kerstactiviteit op poten te zetten, maar de aanmeldingen vallen tegen. “Twee groepjes van drie en drie van twee.” Dat vinden we…
Lees meerWeek in het klooster…
Op een maandagochtend in november vertrok ik richting Huissen. Het was een wat druilerige dag en het zou die week ook niet veel beter worden. Prima weer om je een hele week onder te dompelen in het ‘schrijven’ van een Icoon. Gelukkig zaten we dit keer in het nieuwe gedeelte van het klooster. Veel meer…
Lees meerWeek in het klooster…
Op een maandagochtend in november vertrok ik richting Huissen. Het was een wat druilerige dag en het zou die week ook niet veel beter worden. Prima weer om je een hele week onder te dompelen in het ‘schrijven’ van een Icoon. Gelukkig zaten we dit keer in het nieuwe gedeelte van het klooster. Veel meer…
Lees meerVer wennen
Zondag, 21 november, was rabbijn Marianne van Praag onze gastvoorganger. Een bijzondere viering waar ik na afloop van dacht: soms word je verwend tot op het bot. Dat moet niet gaan wennen! De vrijdag daarvoor vroeg iemand mij mee een wandeling te maken, om weer eens even bij te praten (‘een praatje over de…
Lees meer